De storm die gistermiddag, -avond en -nacht over onze stad raasde, heeft mij van mijn nachtrust beroofd: hoe houden de populieren zich die vanwege de burgerlijke veiligheid op korte termijn moeten worden omgebracht. Want immers: bij de minste storm van enige kracht zou hun slechte conditie hen van hun aardse voetstukken blazen. Of zouden tenminste hun oude en versleten takken van hun basten worden gerukt. Een gevaar voor elke willekeurige burger die zich op dat moment binnen de actie radius van deze zieltogende populieren zou bevinden. En dàt risico wil de Gemeente niet nemen. Veiligheid boven alles! Ergo: de hele bomenrij langs Pres. Kennedy- en Eisenhowerlaan moet eraan!
Met angst in mijn schoenen begaf ik mij vanochtend dus richting Pres. Kennedy- en Eisenhowerlaan. Gruwelijke beelden verschenen voor mijn geestesoog: grote aantallen gevelde populieren, evengrote aantallen onschuldige burgers die onder het geweld van afgescheurde populierentakken het leven ergens langs de genoemde lanen hebben gelaten. Ik hield mijn adem in (en mijn paraplu boven mijn hoofd, vanwege het toenemende neerdalende regenwater).
Wat schetst mijn verbazing…… Het enige wat ik opmerk zijn een paar armetierige losse takjes hier en daar verspreid over berm, gras en weg. Niet noemenswaardig. De zich on death row bevindende populieren stonden er allemaal fier en monter bij. Alsof zij zeggen wilde: f#*# you Gemeente! Wij zijn echt niet voor één storm te vangen. Zèlfs niet die met een windkracht 8! Laat ons toch staan!